ৰহা-কাণ্ড!

চিকিৎসা প্রতিষ্ঠা এখনৰ ঠাই নির্বাচনক কেন্দ্র কৰি ইতিমধ্যে ৰাজ্যত আন্দোলন চলি আছে৷ নগাঁও জিলাৰ ৰহাত ভাৰতীয় আয়ুর্বিজ্ঞান প্রতিষ্ঠানৰ দৰে এখন হ’ব লাগে বুলি স্থানীয় ৰাইজে দাবী জনাই আহিছে৷ মূল কথাটো হ’ল ৰাজ্যৰ চাংসাৰিত সেই প্রতিষ্ঠানখন স্থাপনৰ বাবে সিদ্ধান্ত লোৱা হৈছে৷ প্রকৃতার্থত এই সিদ্ধান্ত কোনে লয়৷ চিকিৎসা প্রতিষ্ঠানখন কেন্দ্রীয় চৰকাৰে পাতিব৷ তাৰ বাবে প্রয়োজনীয় ভূমি ৰাজ্য চৰকাৰে দিব লাগে৷ কংগ্রেছ চৰকাৰৰ দিনত প্রতিষ্ঠানখনৰ ঠাইৰ বাবে তিনিখন ঠাইৰ তালিকা কৰা হৈছিল৷ সেই তিনিখন ঠাই চোৱাচিতা কৰি কেন্দ্রীয় চৰকাৰৰ প্রতিনিধি দলে নির্দিষ্ট এখন ঠাই বাছি লৈছিল৷ ৰাজ্যৰ কংগ্রেছ চৰকাৰেও সেই মাটি হস্তান্তৰৰ নির্দেশ দিছিল৷ সেই মর্মে চাংসাৰিত চিকিৎসা প্রতিষ্ঠান হোৱাৰ সিদ্ধান্ত হৈছে৷ এনে সময়তে চাংসাৰিৰ সলনি ৰহাত সেই প্রতিষ্ঠান হ’ব লাগে বুলি দাবী উঠিছে আৰু ভাৰতীয় জনতা পার্টিৰ নেতায়ো প্রকাশ্যে ৰহাৰ সমর্থনত কথা কৈছে৷

ৰাজ্যত বিজেপি চৰকাৰ৷ কেন্দ্রতো বিজেপি চৰকাৰ৷ ফলত ইখন চৰকাৰে সিখন চৰকাৰৰ কথা আৰু সিদ্ধান্তক বিবেচনা নকৰাৰ কোনো কাৰণ নাই৷ সেইফালৰ পৰা ৰহাৰ আন্দোলন পুলিচে গুলী চলোৱাৰ পর্যায়লৈ যাব নালাগিছিল৷ এতিয়া বিষয়টো বিধানসভাৰ মজিয়ালৈকো আহিছে৷ বিৰোধী কংগ্রেছ দলে ৰহাত প্রতিষ্ঠানখন পতাৰ পক্ষপাতী৷ যি কি নহওক কংগ্রেছে আগতে চাংসাৰিত কেন্দ্রক মাটি দিয়া কথাটোও সঁচা৷ তাৰ বাবে কংগ্রেছ জগৰীয়া হ’ব কেনেকৈ৷ মুখ্যমন্ত্রী সর্বানন্দ সোণোৱাল নেতৃত্বাধীন ৰাজ্য চৰকাৰে প্রয়োজন সাপেক্ষে কেন্দ্রীয় চৰকাৰক চিকিৎসা প্রতিষ্ঠানৰ ঠাই সলনি কৰিবলৈকো অনুৰোধ কৰিব পাৰে৷ এই বিষয়ত মুখ্যমন্ত্রীয়ে হস্তক্ষেপ কৰাৰ সুবিধা আছে৷ মূল সিদ্ধান্ত কেন্দ্রৰ যদিও ৰাজ্য চৰকাৰক বিপাঙত পেলাই কেন্দ্রই আগবাঢ়িব নিশ্চয় নিবিচাৰিব৷ মুখ্যমন্ত্রীয়ে এই দিশ চালিজাৰি চাই আগবাঢ়িব পাৰে৷

Posted by Dainik Janambhumi

ৰঙা বাছৰ ক’লা কথা

স্বাধীনতাৰ মাত্র কেইমাহমানৰ পাছতেই তেতিয়াৰ লোকপ্রিয় গোপীনাথ বৰদলৈ নেতৃত্বাধীন অসম চৰকাৰে নিজা উদ্যোগত যাত্রী পৰিবহণৰ বাবে বাছ চলোৱাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল৷ ১৯৪৮ চনৰ ১৫ জানুৱাৰীৰ পৰা অসমত ৰঙা বাছসমূহ পথত চলিবলৈ আৰম্ভ কৰে৷ পৰৱর্তী অৱস্থাত গঁড়ক প্রতীক চিহু হিচাপে লৈ চৰকাৰৰ নিজা উদ্যোগত ১৯৭০ চনলৈকে বাছসমূহ চলি থাকিল৷ ১৯৭০ চনৰ মার্চ মাহত ৰাজ্যিক যাত্রী পৰিবহণ ব্যৱস্থাক নিগমলৈ ৰূপান্তৰ কৰা হ’ল৷ তাৰ পাছৰ পৰাই ‘অসম ৰাজ্যিক পৰিবহণ নিগমৰ নামত বাছবোৰ চলি থাকিল৷

গঁড়ৰ চিহুযুক্ত ৰঙা বাছক লৈ অসমৰ প্রতিজন লোকেই গৌৰৱ কৰে আৰু সময়ে সময়ে আৱেগিক হৈও পৰে৷ পিছে অসমৰ ৰাইজৰ আৱেগ খন্তেকীয়া হোৱাৰ বাবেই এতিয়া নিগমৰ কার্যকলাপলৈ ৰাইজে বৰকৈ মন নিদিয়া হ’ল৷ এটা সময় আছিল এই ৰঙা বাছসমূহে ৰাইজক কম খৰচতে অ’লৈ-ত’লৈ অহা-যোৱা কৰাৰ সুযোগ দিছিল৷ তথাপি নিগমৰ লাভেই হৈছিল, লোকচান হোৱা নাছিল৷ কিন্তু যোৱা শতিকাৰ শেষৰটো দশকৰ পৰাই ‘অসম ৰাজ্যিক পৰিবহণ নিগম’ৰ ৰোগ আৰম্ভ হ’ল৷ সেই দশকৰ শেষৰ ফালে অগপ চৰকাৰৰ পৰিবহণ মন্ত্রী প্রদীপ হাজৰিকাই এক প্রকাৰ নিগমক মৃত্যুৰ মুখলৈ যোৱাৰ বাবে এৰি দিছিল৷ আনকি তিনিচুকীয়া আস্থানত প্রতিবাদী কার্যসূচী লৈ থকা অৱস্থাতো মন্ত্রী হাজৰিকাই কর্মচাৰীসকলক দেখা নকৰাকৈ আস্থানৰ সমুখেৰে পাৰ হৈ গৈছিল৷ এনে অৱস্থাত তৰুণ গগৈ নেতৃত্বাধীন অসম চকাৰৰ পৰিবহণ মন্ত্রীৰ দায়িত্ব গ্রহণ কৰে আমগুৰি সমষ্টিৰ বিধায়ক অঞ্জন দত্তই৷ অঞ্জন দত্তই নিগমক পুনৰ সুস্থ কৰি তোলাৰ বাবে প্রথমে অক্সিজেন দিয়াৰ ব্যৱস্থা কৰে৷ দত্তই দূৰদর্শিতাৰ পৰিচয় দি পৰিবহণ নিগমৰ আস্থানৰ পৰা অর্থৰ বিনিময়ত বেচৰকাৰী বাছ চলোৱাৰ ব্যৱস্থা কৰে৷ এই ব্যৱস্থাই নিগমক অক্সিজেন নোহোৱাকৈ চলিব পৰা কৰিলে৷ এখন-দুখনকৈ নিগমৰ নিজা বাছো বৃদ্ধি হ’ল৷ আয় বাঢ়িল৷ কর্মচাৰীক পাব লগা দৰমহা, অৱসৰ পোৱাৰ পাছত পাব লগা ধন আদি দিব পৰা হ’ল৷ মুঠ কথাত অসম ৰাজ্যিক পৰিবহণ নিগম পুনৰ সুস্থ হৈ উঠিল৷ কিন্তু আচৰিত কথা, তৰুণ গগৈ চৰকাৰৰ শেষৰটো কার্যকালত পৰিবহণ মন্ত্রীৰ দায়িত্ব দিয়া হয় চন্দন ব্রহ্মক৷ ব্রহ্মৰ কার্যকালত পুনৰ নিগম ৰোগশয্যাত পৰিল৷ একমাত্র নিগমৰ এচাম উচচপদস্থ বিষয়া আৰু স্বয়ং মন্ত্রীৰ আত্মঘাতী নীতিৰ বাবেই এনে হ’বলৈ পালে৷ আমাৰ এই অভিযোগৰ যথার্থ প্রমাণৰ বাবে অসম ৰাজ্যিক পৰিবহণ নিগমৰ অন্যতম লাভজনক মণ্ডল তিনিচুকীয়া মণ্ডলৰ উদাহণ দাঙি ধৰিব খুজিছোঁ৷ তিনিচুকীয়া মণ্ডলৰ অন্তর্গত শদিয়াৰ পৰা চেপনলৈকে এক বৃহৎ অঞ্চল৷ এই মণ্ডলত বৃহৎ চৌহদসহ থকা দুটা আস্থান হ’ল তিনিচুকীয়া আৰু ডিব্রুগড়৷ এই দুই আস্থানতেই বাছ মেৰামতি বিভাগ আছে৷ এই বিভাগৰ অভিযন্তাজন থাকে তিনিচুকীয়াত, মাণ্ডলিক কার্যালয়ো তিনিচুকীয়াত৷ এটা সময়ত বেছ ভালভাৱেই চলি থকা তিনিচুকীয়া মণ্ডলত নতুন নতুন বাছ পথত চলোৱাৰো ব্যৱস্থা হৈছিল৷ কিন্তু মন্ত্রী চন্দন ব্রহ্মৰ দিনত ক্রমাগতভাৱে পথত চলি থকা নিগমৰ নিজা বাছ এখনৰ পাছত এখনকৈ একমাত্র বেটাৰী আৰু টায়াৰৰ অভাৱত অচল হৈ পৰি থাকিব লগা হ’ল৷ এতিয়া সমগ্র তিনিচুকীয়া মণ্ডলতে এনে দৰে পৰি থকা বাছৰ সংখ্যা হ’ল ৩৫খন৷ ১৭খন বাছ ডিব্রুগড় আস্থানত দীর্ঘদিন ধৰি পৰি আছে৷ ইয়াৰ উপৰি দুর্ঘটনাগ্রস্ত হৈ ১৫১৮ নম্বৰৰ ছুপাৰফাষ্ট ছৈখোৱা-গুৱাহাটী নৈশ বাছ এখন সামান্য মেৰামতিৰ অভাৱত নগাঁৱত যোৱা কেইবামাহো পৰি আছে৷

দীর্ঘদিন পৰি থকা নিগমৰ বাছসমূহৰ ভিতৰত বহু নতুন বাছো আছে৷ আনহাতে বহুকেইখন বাছ মেৰামতিৰ অভাৱত পৰি থকাৰ বাবে এতিয়া আৰু পথত চলাব পৰাকৈ পূর্বৰ অৱস্থাত নাই৷ এনেদৰে তিনিচুকীয়া আস্থানত পৰি থাকি নষ্ট হোৱা বাছ ৮খন আছে৷

মন্ত্রী-বিষয়াৰ ভুল নীতি আৰু তৎপৰতাৰ অভাৱতেই অধিকাংশ বাছ পৰি আছে৷ প্রায়বোৰ বাছ পৰি আছে একমাত্র বেটাৰী আৰু টায়াৰৰ বাবে৷ কাৰণ এই দুয়োবিধ সামগ্রী মণ্ডল অধীক্ষক বা অভিযন্তাৰ কিনাৰ অধিকাৰ নাই৷  আহিব গুৱাহাটীৰ পৰা, অথচ বাৰে বাৰে আৱেদন জনায়ো গুৱাহাটীৰ পৰা সঁহাৰি পোৱা নাযায়৷ কেতিয়াবা পঠালেও পর্যাপ্ত নহয়৷ ফলত এনে হয় কোনো বাছৰ চকা বেয়া হ’লে পৰি থকা বাছৰ পৰা খুলি আনি লগাই দিয়া হয়৷ এটা সময়ত কেবল বেটাৰীৰ বাবে পৰি থকা বাছৰ চাৰিওটা চকায়েই নোহোৱা হয়৷ এনেদৰে কাঠৰ ওপৰত তুলি থোৱা বাছ কেইবাখনো আছে৷ এইবোৰ দেখিলে বহুতেই ধাৰণা কৰিব হয়তো তিনিচুকীয়া মণ্ডলে গুৱাহাটীলৈ টকা-পইচা উপার্জন কৰি দিব পৰা নাই৷ সেয়া যে সত্য নহয়, যোৱা মে’ মাহৰ তথ্যৰ ওপৰত চকু ফুৰালেই গম পোৱা যাব৷ যোৱা মে’ মাহত তিনিচুকীয়া মণ্ডলে চলি থকা নিগমৰ নিজা বাছৰ পৰা আহৰণ কৰা মুঠ টকাৰ পৰা প্রয়োজনীয় খৰচ বাদ দি গুৱাহাটীলৈ প্রেৰণ কৰে ৩ লাখ ৫১ হাজাৰ ৯৮৮ টকা৷ একেদৰে বেচৰকাৰী বাছৰ পৰা সংগৃহীত টকা গুৱাহাটীলৈ যোৱা মে’ মাহত প্রেৰণ কৰে ২ লাখ ৩৪ হাজাৰ ১১৮ টকা৷ নিগমৰ নিজা পেট্রল পাম্পৰ পৰা পেট্রল বিক্রীৰ পৰা অহা লাভ মে’ মাহত প্রেৰণ কৰে ১ লাখ টকা৷ নিগমে ভাৰাত দিয়া  দোকানৰ পৰা পোৱা ভাৰা ৩৪,৯৩০ টকা৷ ইয়াৰ পৰাই প্রমাণ হয় নিগমৰ বর্তমান পথত চলি থকা বাছৰ পৰাই বছৰত কমেও ৫০ লাখৰ ওচৰা-উচৰি টকা গুৱাহাটীৰ কার্যালয়ে লাভ কৰে৷ এনে ক্ষেত্রত পৰি থকা বাছসমূহো চলি থাকিলে বছৰত কোটি টকাৰ ওপৰলৈ গ’লহেঁতেন৷ এতিয়াও নিগমৰ বাছ আৰু বেচৰকাৰী বাছৰ পৰা পোৱা বার্ষিক উপার্জনৰ পৰা গুৱাহাটী কার্যালয়ে কোটি টকাৰ ওচৰত লাভ কৰে৷ এনে অৱস্থাত থকা সময়ত টায়াৰ, বেটাৰী প্রেৰণ নকৰাৰ একমাত্র কাৰণ অৱহেলাৰ বাহিৰে আন একো হ’ব নোৱাৰে৷ অৱশ্যে ভিতৰুৱা ৰহস্য থকাৰ কথাও বহুতে কয়৷

কেৱল সেয়ে নহয় ৩০০০ টকাত অস্থায়ীভাৱে বহু বছৰ ধৰি কাম কৰি থকা আৰু পাঁচ হাজাৰ টকাত কাম কৰি থকা অস্থায়ী ৮জন কর্মচাৰীয়ে যোৱা ১০ মাহে তেওঁলোকে পোৱা সামান্য টকাকেইটাও পোৱা নাই৷

এতিয়া প্রশ্ন হৈছে ২০২৬ চনৰ পাছত অসম ৰাজ্যিক পৰিবহণ নিগম জীয়াই থাকিবনে নে বেচৰকাৰী খণ্ডক গতোৱা হ’ব৷ কাৰণ বর্তমান নিগমত স্থায়ীভাৱে কর্মৰত ২১৫০জন আৰু অস্থায়ীভাৱে কর্মৰত ৬৫৭জনকে ধৰি অধিকাংশই অৱসৰ ল’ব৷ যিহেতু বর্তমান নিগমত নতুন নিযুক্তি নাই তেনেহ’লে ২০২৬ চনৰ পাছত নিগমৰ কি হ’ব? এটা সময়ত একমাত্র প্রশিক্ষিত চালকেহে নিগমৰ বাছ চলাইছিল৷ সেয়ে দুর্ঘটনা প্রায় নহৈছিল৷ এতিয়া হ’বলৈ লোৱাৰ কাৰণ হ’ল প্রশিক্ষিত চালক নোহোৱা হৈছেগৈ৷ এতিয়া পৰিবহণ মন্ত্রীৰ দায়িত্বত আছে চন্দ্রমোহন পাটোৱাৰী৷ পাটোৱাৰীয়ে এতিয়া নিগমক কেনেদৰে পৰিচালনা কৰে তাৰ ওপৰতে নির্ভৰ কৰিব নিগমৰ ভৱিষ্যৎ৷

(ফ’নঃ  ৯৮৫৪১৪৯১৩৩)

Assam flood: one killed, situation critical in 6 districts

Flood in Assam has taken the life of one person who was killed after being swept away by flood waters in Morigaon district while the situation in five other affected districts in the State remained "critical".

About 1.35 lakh people have been affected by the devastating floods that have destroyed embankments and roads.

The deceased belonged to Bhuragaon circle, which is facing a serious threat as the raging waters of the Brahmaputra river have eroded the rock spur of Kupatimari portion of its embankment, Deputy Commissioner Rakesh Kumar said.

The erosion is of serious concern and the water resource department has been detailed to work round-the-clock to protect it, he said.

The situation in flood-ravaged Mayong revenue circle is also critical as 60 villages under Pokoriya and Ghagua local revenue units are inundated, affecting over 70,000 people, Kumar said, adding mechanised boats were used to evacuate them.

The six districts affected by the floods are Lakhimpur, Golaghat, Morigaon, Barpeta, Jorhat and Dhemaji. Flood waters also damaged embankments in Lakhimpur district's Bhoroluwa, Boloma and Lothujan areas, besides at Gayan Gaon in Jorhat district, sources in Assam State Disaster Management Authority (ASDMA) said. PWD road culverts were also breached in Lakhimpur district, they said.

Food and essential items were distributed by the district administrations and relief camps have been set up for deluge-hit people, the sources added.

Posted by Dainik Janambhumi

আৱেগৰ ধুমুহাই অসমৰ আর্থিক বিকাশ নঘটায়

অসমত ৩৫ বছৰে অচল হৈ থকা ১২খন তৈলক্ষেত্র ব্যক্তিগত খণ্ডক লীজত দিবলৈ নিলাম কৰিব বুলি কেন্দ্রীয় পেট্রলিয়াম মন্ত্রী ধর্মেন্দ্র প্রধানে গুৱাহাটীত সংবাদমেলত ঘোষণা কৰাৰ পিছত ইয়াৰ বিৰোধিতা কৰি অসমত বিভিন্ন ৰাজনৈতিক আৰু অৰাজনৈতিক দল-সংগঠনে তীব্র প্রতিবাদ সাব্যস্ত কৰিছে৷ ‘তেজ দিম তেল নিদিওঁ’ বুলি পুৰণি আৱেগৰ শ্ল’গান পুনৰ অসমৰ ৰাইজৰ মাজত উত্থাপন কৰা হৈছে৷ এই সকলোবোৰ আৱেগ জর্জৰিত প্রতিবাদ বর্তমান মুক্ত অর্থনীতিত প্রযোজ্য নহয়৷ আমি যদি প্রত্যেকটো কেন্দ্রীয় চৰকাৰৰ আর্থিক বিকাশৰ কার্যসূচীক আন্দোলনৰ দ্বাৰাই প্রশমিত কৰাৰ চেষ্টা কৰোঁ তেনেহ’লে অসমৰ আর্থিক বিকাশ কেনেকৈ সম্ভৱ হ’ব৷ ১৯৯১ চনত কংগ্রেছ চৰকাৰে মুক্ত অর্থনীতিৰ দুৱাৰ খুলি বিদেশী আৰু স্বদেশী পুঁজিপতিক দেশৰ অর্থনৈতিক বিকাশৰ কার্যসূচীত অংশগ্রহণ কৰাৰ বাট মুকলি কৰি দিছিল, যাৰ দ্বাৰা তেওঁলোকে দেশত মুক্তমনে চৰকাৰী নীতিৰ অধীনত বিনিয়োগ কৰিব পাৰে৷ দেশৰ আর্থিক বিকাশৰ দৰ ত্বৰান্বিত কৰাৰ লক্ষ্য আগত ৰাখি কেন্দ্রৰ  সেই সময়ত শাসনাধিষ্ঠিত কংগ্রেছ চৰকাৰে এই মুক্ত বাণিজ্যৰ নীতি গ্রহণ কৰিছিল৷ তাৰ ফলত এতিয়া শ শ বিদেশী বহুজাতিক কোম্পানীয়ে সমগ্র ভাৰতত তেওঁলোকে বিনিয়োগ কৰি দেশৰ অর্থনীতি টনকিয়াল কৰাত আগভাগ লৈ আহিছে৷ কয়লাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি তৈলক্ষেত্রৰ খনন, ইঞ্চুৰেঞ্চ, বেংক, বহুজাতিক খাদ্য-সামগ্রীৰ বিক্রী প্রতিষ্ঠান আমেৰিকাৰ মেকডনাল্ডছ, অনলাইন সামগ্রী বিক্রী প্রতিষ্ঠান, বিদেশী বেংক,  আদি বিভিন্ন  ব্যাৱসায়িক ক্ষেত্রত বিদেশী কোম্পানীবোৰে ভাৰতত বিনিয়োগ কৰি ভাৰতত ব্যৱসায় কৰি আহিছে৷ আমি যেতিয়া এমাজন, আলিবাবাৰ পৰা ঘৰতে বহি অনলাইনৰ যোগেদি সামগ্রী ক্রয় কৰোঁ তেতিয়া কোনো সংগঠনৰ চকুত নপৰে৷ যেতিয়া মেকডনাল্ডছত বিলাসী খাদ্য-সামগ্রী খাই আমাৰ আভিজাত্য প্রদর্শন কৰোঁ তেতিয়া জাতীয় সংগঠনবোৰ নিমাত কিয়? আমাৰ ভাৰতৰ পৰা দেশীয় কোম্পানীবোৰে যেতিয়া বিদেশলৈ চেনি আৰু কাপোৰ ৰপ্তানি কৰে তেতিয়া আমি কিয় নিমাত থাকোঁ৷ আমি যেতিয়া আমাৰ ভাৰতত উৎপাদন হোৱা কৃত্রিম উপগ্রহবোৰ বিদেশী বিভিন্ন ৰাষ্ট্রক বিক্রী কৰোঁ তেতিয়া আমি কিয় নিমাত থাকোঁ৷ যেতিয়া আমি আমাৰ মিছাইল বিদেশী ৰাষ্ট্রক বিক্রী কৰোঁ তেতিয়া আমি কিয় নিমাত থাকোঁ৷ এই সকলোবোৰ মুক্ত বাণিজ্যৰে ফল৷ এখন দেশৰ লগত সিখন দেশৰ বেপাৰ-বাণিজ্য সুচল হ’লেহে দেশ এখনৰ আর্থিক বিকাশ ত্বৰান্বিত হয়, এয়াই আজিৰ বিশ্বৰ মুক্ত অর্থনীতি৷ বিদেশৰ কোম্পানীৰ পৰা পুঁজি আহিলেহে দেশৰ অর্থনীতি টনকিয়াল হ’ব৷ আমাৰ দেশক খাৰুৱা তেল যিমান প্রয়োজন হয় তাৰ ৭০ শতাংশই আমি ইৰাক, ছৌডি আৰব তথা অন্য দেশৰ পৰা আমদানি কৰোঁ৷ দেশত মাত্র আমাৰ চাহিদাৰ ৩০ শতাংশহে উৎপাদন হয়৷ দেশত যিমানেই খাৰুৱা তেলৰ খনন আৰু উৎপাদন বাঢ়িব সিমানেই আমি আৰব দেশৰ ওপৰত নির্ভৰশীলতা কমি যাব আৰু দেশৰ ৰাজহুৱা ঘাটিৰ পৰিমাণ তীব্রভাৱে কমি যাব৷ যেতিয়া দেশে বিদেশী ৰাষ্ট্রৰ পৰা ভাৰতলৈ তেলৰ আমদানি কৰে, তেতিয়া দেশৰ ৰাজভঁৰাল টনকিয়াল নহয়, উদংহে হয় আৰু টকাৰ মাত্রা নিম্নগামী হয়, যেতিয়া  বিদেশী বিনিয়োগকাৰীসকলে ভাৰতত বিনিয়োগ নকৰে আৰু ভাৰতৰ পৰা তেওঁলোকৰ বিনিয়োগ কৰা টকা উঠাই লৈ যায়৷ এয়াই বাস্তৱ, ইয়াত কোনো আৱেগৰ স্থান নাই৷ এই ক্ষেত্রত জাতীয় সংগঠনসমূহে গুৰুত্ব দিয়া আৰু উপলব্ধি কৰা উচিত৷ কেৱল অসমীয়াক আৱেগৰ জোৱাৰত উটুৱাই নিবলৈ চেষ্টা কৰিলে অসম বছৰ বছৰ ধৰি ভাৰতৰ আন ৰাজ্যতকৈ পিছ পৰি থাকিব আৰু কেতিয়াও অসম আর্থিক দিশত আগ নাবাঢ়িব৷ ফলত কোনো বহুজাতিক কোম্পানীয়ে অসমত বিনিয়োগ কৰিবলৈ আগবাঢ়ি নাহে৷ অসমত এতিয়াও তেল আৰু প্রাকৃতিক গেছৰ বৃহৎ ভাণ্ডাৰ মজুত আছে যিবোৰ এতিয়াও অনাৱিষ্কৃত অৱস্থাত আছে৷ এই অনাৱিষ্কৃত তেলৰ ভাণ্ডাৰসমূহ স্বদেশীয়েই হওক বা বিদেশী কোম্পানীৰ দ্বাৰা চিনাক্ত কৰি খনন কৰা অতি প্রয়োজন৷ তেতিয়াহে অসমে দেশৰ মানচিত্রত এক বৃহৎ অর্থনৈতিক শক্তি ৰূপে প্রতিপন্ন হ’ব৷ যিহেতু এই আৱিষ্কৃত আৰু আৱিষ্কৃত হ’বলৈ বাকী থকা তৈল ভাণ্ডাৰসমূহ খনন কৰি চিনাক্ত কৰিবলৈ হাজাৰ হাজৰ কোটি টকাৰ প্রয়োজন৷ গতিকে দেশৰ নৱৰত্ন কোম্পানীসমূহে লোকচান ভৰি থকা সময়ত আকৌ হাজাৰ হাজাৰ কোটি টকা বিনিয়োগ কৰিলে ৰাজহুৱা কোম্পানীসমূহৰ লগতে চৰকাৰক বৃহৎ পুঁজিৰ প্রয়োজন হ’ব যিটো বর্তমান সময়ত সম্ভৱ নহয়৷ আকৌ ONGC, OIL INDIAৰ ওপৰত চৰকাৰৰ টেক্সৰ লগতে ছাবছিডিৰ বোজা আছেই আৰু নতুনকৈ খনন আৰু নিষ্কাশন কৰিবলৈ হ’লে ONGC, OIL INDIA ক বৃহৎ পুঁজিৰ লগতে কর্মচাৰীৰ প্রয়োজন হ’ব৷ সেইফালৰ পৰা চাবলৈ গ’লে অসমত ৩৫ বছৰ ধৰি অচল অৱস্থাত পৰি থকা তৈলক্ষেত্রসমূহ বিদেশীয়েই হওক বা স্বদেশী কোম্পানীয়েই হওক খনন কৰিবলৈ দিয়াত কোনো আপত্তি নাই যিহেতু চৰকাৰেতো তেওঁলোকক তৈলক্ষেত্রসমূহ এনেয়েই গতাই নিদিয়ে৷ নিলামৰ জৰিয়তে চৰকাৰে পইচা নখটোৱাকৈয়ে এক বৃহৎ ৰাজহ সংগ্রহ কৰিব, যিটো চৰকাৰৰ ৰাজভঁৰালৈকে যাব আৰু দেশৰ লগতে অসমৰ উন্নয়নত সেই ৰাজহ ব্যৱহাৰ হ’ব৷ যিহেতু অসম এখন ভাৰতৰ অবিচেছদ্য অংগ গতিকে ভাৰত চৰকাৰৰ যিবোৰ নীতি আছে, সেই  নীতি মতেই কাম হ’ব যিহেতু অন্যৰাজ্যতো সেই নীতি প্রযোজ্য গতিকে ইয়াত ভাৰতে অসমক শোষণ কৰিছে বুলি কোৱাত কোনো যুক্তি নাই৷ অৱশ্যে আমাৰ সম্পদৰ ওপৰত আমাৰ অধিকাৰ থাকিবই লাগিব, গতিকে জাতীয় সংগঠনসমূহে এই সময়ত আমাক ভাৰত চৰকাৰে তেলৰ ওপৰত দিয়া ৰয়েল্টি দুগুণলৈ বৃদ্ধি কৰা, অসমীয়া লোকক সম্পূর্ণ নিযুক্তি দিয়া, থলুৱাক উপেক্ষা কৰা নীতি বন্ধ কৰা আৰু পাৰিলে অসম চৰকাৰক অসমৰ জাতীয় সম্পদসমূহৰ ওপৰত বিনিয়োগ কৰিবলৈ এটা বৃহৎ চৰকাৰী কোম্পানী স্থাপন কৰাত সৈমান কৰিব পাৰিলে অসমীয়া জাতি আর্থিকভাৱে স্বাৱলম্বী হ’ব আৰু অসমৰ নিবনুৱা সমস্যা সমাধানত এক সুদূৰপ্রসাৰী প্রভাৱ পৰিব৷

(ফ’নঃ ৯৪৩৫০৫৪২৮৩)

Posted by Dainik Janambhumi